Rodzaje chmielu — jakie piwo powstaje z danej odmiany chmielu?
Jednym z podstawowych składników mających wpływ na smak piwa jest chmiel. Rodzajów tej rośliny jest bardzo dużo, a ilość odmian ciągle rośnie. Zmiana warunków wzrostu rośliny może spowodować zmianę walorów smakowych w piwie, co przez niektórych jest uważane za nową odmianę. Istnieje jednak pewna grupa chmielów, które stanowią trzon produkcji piwa i są stosowane do wytwarzania poszczególnych typów trunku. Jakie chmiele można spośród nich wyróżnić?
Piwo chmielem stoi
Przez wiele lat panowało przekonanie, iż to chmiel jest głównym składnikiem piwa, a wraz z industrializacją przemysłu browarniczego jego ilość w poszczególnych trunkach spadła do tak niskiego poziomu, że praktycznie jest niestosowany. Jest to błędna opinia, gdyż od zarania dziejów główną rolę w procesie warzenia tego złocistego trunku odgrywa słód jęczmienny. Chmiel stanowi swego rodzaju przyprawę, która dodaje alkoholowemu napojowi smaku oraz aromatu i goryczki.
Chmiel czy słód — co ma większy wpływ na piwo?
Ogólnie rzecz biorąc, obydwa składniki mają niebagatelny wpływ na smak piwa. Słód występuje w większej ilości podczas procesu warzenia piwa. To on nadaje trunkowi barwę od złocistej po ciemną. Wszystko zależy od odmiany oraz stopnia palenia. Wraz z nimi zmienia się również smak browaru. Jasna barwa najczęściej kojarzy się z nutą zbożowo-słodową, która może przypominać skórkę świeżo pieczonego chleba. Ciemne piwo uwarzone z prażonego słodu to z kolei smak czekolady czy palonej kawy. W zależności od piwa i proporcji pomiędzy chmielem a słodem ich smaki się przenikają. Jak wspomniano wcześniej, ten pierwszy stanowi pewną formę przyprawy, która ma nadać piwu aromat i goryczkę. Porównując jednak to, który z tych składników ma większy wpływ na smak, można powiedzieć, że to właśnie chmiel sprawia, że dany typ złocistego trunku jest tak unikatowy.
Jakie piwo powstaje z danej odmiany chmielu?
Jedną z podstawowych odmian tej piwnej przyprawy jest Chinook. Jest on wykorzystywany do warzenia takich piw jak Pale Ale, Indian Pale Ale czy Porter. Doskonale sprawdza się także jako dodatek do Stouta, Lagera czy Barley Wine’a. Jest to dość popularny chmiel pochodzący ze Stanów Zjednoczonych, jednak z powodzeniem jest uprawiany także w Polsce. Jego główne nuty są korzenno-ziołowe i jest to odmiana goryczkowa.
Drugim podstawowym chmielem jest Amarillo. Również jest to odmiana amerykańska. Jednak jej uprawa nie jest popularna w Polsce. Jest to chmiel o cytrusowym aromacie, który można z powodzeniem wykorzystać do warzenia takich odmian jak Indian Pale Ale, Bitter czy Pszeniczne. Bardzo dobrze sprawdza się jako dodatek do American Pale Ale oraz Amerykańskiego Pszenicznego.
Niemiecki chmiel Magnum znany jest ze swej doskonałej goryczki oraz chmielowego aromatu z przenikającą nutą cytrusów. Przede wszystkim stosowany w produkcji różnego rodzaju piwa, lecz także podczas gotowania Pilsnera czy Hefeweizena.
Chmiel Opal jest kolejnym przedstawicielem niemieckiego zaciągu, który charakteryzuje się dużą uniwersalnością. Jest to połączenie ziołowych aromatów z lekkim zabarwieniem cytrusów, co sprawdza się w takich piwach jak Pilsner, Lager, Saison, Pszeniczne czy Blonde Ale.
Jednym z najczęściej stosowanych polskich chmielów jest Marynka. Ta odmiana dobrze nadaje się do aromatyzowania i nadaniu piwu goryczki. Gra pierwsze skrzypce podczas produkcji takich piw jak Bitter, Pilsner czy Indian Pale Ale.
Podsumowując, słód i chmiel to dwa podstawowe składniki piwa, od których zależy jego smak. Pierwszy z nich stanowi bazę trunku i jednocześnie jest odpowiedzialny za jego kolor. Aromat oraz goryczka powstają na skutek zastosowania chmielu. Jego odmiany znacznie różnią się aromatem, przez co ich wpływ na efekt końcowy w postaci niepowtarzalnego smaku piwa jest bardzo duży. W ten sposób można warzyć różnorodne rodzaje złocistego trunku, które później koją wykwintne usta piwnych smakoszy. Browarniczy boom, który można obserwować na całym świecie nie jest dziełem przypadku, gdyż ludzie w końcu dostrzegli to, jak wspaniały smak może mieć ten niedoceniany przez długi czas trunek.